در پی اقدام ترامپ؛
واشنگتن پست: تروریست خواندن سپاه منافع آمریکا را به خطر می اندازد
در پی اقدام خصمانه آمریکا در تروریستی خواندن سپاه پاسداران، «واشنگتن پست» به بررسی خطرات احتمالی این اقدام پرداخته و آن را حتی برای منافع خود آمریکا خطرناک خواند.
به گزارش راهبرد معاصر ، «واشنگتن پست» در مقاله‌ای به قلم «دیوید ایگناتیوس»، تحریم و تروریست خواندن سپاه پاسداران نه تنها به بهتر شدن شرایط کمکی نمی‌کند بلکه حتی برای خود آمریکا نیز پیامدهای منفی خواهد داشت. او معتقد است با بستن راه‌های مذاکره تنها کسانی که نفع می‌برند قاچاقچیان خواهند بود و این مردم ایران هستند که قربانی اصلی این تحریم‌ها خواهند بود. او مصداق این تجربه را تحریم صدام حسین در عراق در دهه ۱۹۹۰ می‌داند.
در ادامه ترجمه این مطلب آمده است:
کمپین «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه ایران این که تحریم‌های اقتصادی علیه ایران در حال ضعیف کردن یا دست کم ضعیف‌تر کردن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی باشد را تأیید نمی‌کنند. مشکل اینجاست که تحلیلگران اطلاعاتی اروپایی و آمریکایی این پیش بینی را دقیق نمی‌دانند.
تناقض تحریم ایران این هفته با اعلامیه «مایک پمپئو» که سپاه پاسداران را به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی معرفی کرد شدت بیشتری یافت.
تاریخ نشان داده است این اقدامات نتیجه‌ای ندارند و نهادهای تحریم شده راه دیگری برای رهایی از این فشارها پیدا می‌کنند و در نهایت این مردم ایران هستند که قربانی این فشارها می‌شوند.
مانند بسیاری از راه حل های سیاست خارجی دولت ترامپ که قربانیان خاص خود را دارند فشار بر ایران نیز استراتژی مانند همین کمپین‌های تاکتیکی است. آیا دولت آمریکا به دنبال مذاکره است؟ اگر چنین باشد پس چرا راه را این گونه برای ارتباط با کارگزاران قدرت بسته است؟ مقام ارشد مؤسسه غیر انتفاعی صلح بین المللی «کارنگی»، «کریم سجادپور» هشدار می‌دهد: «ما راه را برای صحبت با مردمی که دغدغه ما هستند بسته ایم».
آیا دولت آمریکا در پی تغییری در سیاست ایران است؟ یا می‌خواهد قدرت محافظه کاران را کم کند؟ اگر چنین است آمریکا باید بکوشد شکاف بین سران ایرانی را کاهش دهد نه آنکه نفاق بین آمریکا و سپاه پاسداران را بیشتر کند. سجادپور می‌گوید: «هدف باید وسیع‌تر کردن گستره سیاسی باشد». به گفته او وقتی شما در تلاش هستید تا باعث تغییرات سیاسی شوید، به فشاری از سوی پایین با بالا نیاز دارید تا باعث گسترده شدن بخش بالایی و گسترده شدن امکانات سیاسی باشید.
فشارها در حال زیاد شدن هستند ولی در چه جهتی؟ مانند دیگر سیاست‌های خارجی دولت ترامپ فهمیدن هدف استراتژیک این کار دشوار است. ترامپ به طور خصوصی به رهبران خارجی گفته بود که می‌خواهد تهران را تحت فشار بگذارد تا دوباره آن را به میز مذاکره برگرداند و توافق بهتری از آنچه پیشتر در زمان باراک اوباما انجام شده بود به دست آورد. ولی جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ، به جای مذاکرات جدید گفته‌هایی حاکی از تغییر رژیم را مطرح کرده بود.
حدود ۵۰۰۰ نظامی آمریکایی در عراق هستند که نیروهای نظامی را آموزش می‌دهند و نیروهای شبه نظامی شیعه که ایران از آنها حمایت می‌کند را کنترل می‌کند. اگر ایران به دنبال مقابله به مثل باشد ممکن است این نیروها هدف قرار بگیرند.
ولی حتی اگر ایران این نیروها را هدف قرار ندهد سیاستمداران عراقی که توسط تهران حمایت می‌شوند می‌توانند قانونی را تصویب کنند که تربیت نیروهای عراقی توسط نیروی نظامی آمریکا را ممنوع کنند. آنگاه این واقعاً یک شکست خواهد بود. ایران می‌تواند با عراق رابطه عمیق‌تری برقرار کند و هرگونه دستاورد آمریکا در لبنان، سوریه و یمن را خنثی کند.
در ادامه ترجمه این مطلب آمده است:
کمپین «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه ایران این که تحریم‌های اقتصادی علیه ایران در حال ضعیف کردن یا دست کم ضعیف‌تر کردن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی باشد را تأیید نمی‌کنند. مشکل اینجاست که تحلیلگران اطلاعاتی اروپایی و آمریکایی این پیش بینی را دقیق نمی‌دانند.
تناقض تحریم ایران این هفته با اعلامیه «مایک پمپئو» که سپاه پاسداران را به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی معرفی کرد شدت بیشتری یافت.
تاریخ نشان داده است این اقدامات نتیجه‌ای ندارند و نهادهای تحریم شده راه دیگری برای رهایی از این فشارها پیدا می‌کنند و در نهایت این مردم ایران هستند که قربانی این فشارها می‌شوند.
مانند بسیاری از راه حل های سیاست خارجی دولت ترامپ که قربانیان خاص خود را دارند فشار بر ایران نیز استراتژی مانند همین کمپین‌های تاکتیکی است. آیا دولت آمریکا به دنبال مذاکره است؟ اگر چنین باشد پس چرا راه را این گونه برای ارتباط با کارگزاران قدرت بسته است؟ مقام ارشد مؤسسه غیر انتفاعی صلح بین المللی «کارنگی»، «کریم سجادپور» هشدار می‌دهد: «ما راه را برای صحبت با مردمی که دغدغه ما هستند بسته ایم».
آیا دولت آمریکا در پی تغییری در سیاست ایران است؟ یا می‌خواهد قدرت محافظه کاران را کم کند؟ اگر چنین است آمریکا باید بکوشد شکاف بین سران ایرانی را کاهش دهد نه آنکه نفاق بین آمریکا و سپاه پاسداران را بیشتر کند. سجادپور می‌گوید: «هدف باید وسیع‌تر کردن گستره سیاسی باشد». به گفته او وقتی شما در تلاش هستید تا باعث تغییرات سیاسی شوید، به فشاری از سوی پایین با بالا نیاز دارید تا باعث گسترده شدن بخش بالایی و گسترده شدن امکانات سیاسی باشید.
فشارها در حال زیاد شدن هستند ولی در چه جهتی؟ مانند دیگر سیاست‌های خارجی دولت ترامپ فهمیدن هدف استراتژیک این کار دشوار است. ترامپ به طور خصوصی به رهبران خارجی گفته بود که می‌خواهد تهران را تحت فشار بگذارد تا دوباره آن را به میز مذاکره برگرداند و توافق بهتری از آنچه پیشتر در زمان باراک اوباما انجام شده بود به دست آورد. ولی جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ، به جای مذاکرات جدید گفته‌هایی حاکی از تغییر رژیم را مطرح کرده بود.
حدود ۵۰۰۰ نظامی آمریکایی در عراق هستند که نیروهای نظامی را آموزش می‌دهند و نیروهای شبه نظامی شیعه که ایران از آنها حمایت می‌کند را کنترل می‌کند. اگر ایران به دنبال مقابله به مثل باشد ممکن است این نیروها هدف قرار بگیرند.
ولی حتی اگر ایران این نیروها را هدف قرار ندهد سیاستمداران عراقی که توسط تهران حمایت می‌شوند می‌توانند قانونی را تصویب کنند که تربیت نیروهای عراقی توسط نیروی نظامی آمریکا را ممنوع کنند. آنگاه این واقعاً یک شکست خواهد بود. ایران می‌تواند با عراق رابطه عمیق‌تری برقرار کند و هرگونه دستاورد آمریکا در لبنان، سوریه و یمن را خنثی کند.